Podiumbeest voelt zich ook op z’n gemak achter het fornuis

Trainer Ben Ellenbroek mag het vuurtje graag een beetje opstoken

Ooit won hij met zijn werkgever – een organisatie in de ouderenzorg – een tweede prijs in een landelijke wedstrijd m.b.t. gastvrijheid. Dan word je natuurlijk uitgenodigd voor een feestelijke uitreiking. Normaal gesproken ga je dan met een kleine afvaardiging vanuit directie en/of management. Behalve als je Ben Ellenbroek heet. Die zet alle bewoners in een bus om de prijs in ontvangst te nemen en maakt er meteen een mooi uitje van.

We kunnen ons de paniek in de ogen van de organisatoren wel voor de geest halen. Dat er een bus vol oude en krakkemikkige mensen voorrijdt die allemaal een plekje moeten zien te vinden. “Natuurlijk kwamen we na alle commotie en met enige vertraging op de eerste rij terecht…” Ellenbroek schiet in de lach als hij de anekdote weer naar boven haalt. Het is de Raaltenaar ten voeten uit. Beetje schuren, beetje buiten de lijntjes kleuren. “We hobbelen te veel achter elkaar aan in het leven.” Het is een bijna on-Sallandse instelling en tegelijkertijd is hij Sallander in hart en nieren. Niet voor niets is hij de geestelijk vader van het Sallands Kookboek. Een boekwerk met 65 recepten die hun basis vinden in deze regio en met net zoveel spreuken in sappig Sallands dialect. “Het idee is afkomstig van mijn vrouw Annet. Tijdens corona lag mijn werk grotendeels stil en ze vroeg zich gekscherend af wat ik toch ging doen met mijn tijd. Zo’n boek zat eigenlijk altijd al wel in mijn hoofd. Niet voor niets heb ik in de loop der jaren allerlei recepten en ideeën verzameld en in de laptop opgeslagen.”

‘Cook Brothers’

Het kokkerellen en aansluitend bourgondisch tafelen in goed gezelschap is een grote hobby van Ellenbroek. Beter nog: nu een grote hobby, want vijftien jaar lang bepaalde het zijn werkzame leven. Als kok en later chef-kok maakte hij de lange dagen die zo kenmerkend zijn voor de horeca. Daarna belandde hij in de zorg waar hij zich mocht focussen op facilitaire zaken, eten en drinken én gastvrijheid. “Een heel andere wereld. Ik was gewend aan zo’n twaalf uur per dag buffelen en als manager in de zorg was ik ongeveer de helft van de werkdag nodig om het werk af te krijgen…”

Als kok mocht de Raaltenaar graag aan wedstrijden deelnemen. Niet met de Olympische gedachte, maar met de intentie te winnen en bij voorkeur met regionale producten. Waar collegae zich voornamelijk richtten op de bereiding, maakte Ellenbroek ook echt werk van de presentatie. Zowel van het gerecht als van zichzelf. “Ik ben eigenlijk altijd wel op zoek naar iets anders dan anders, naar die knipoog. Zo heb ik samen met een zwager ooit als de Cook Brothers meegedaan. Compleet met zwart-witte outfit, hoed en zonnebril. Net als de Blues Brothers. Dat creatieve, het presenteren en het iets over de top gaan, heb ik waarschijnlijk van mijn vader. Die hield ook wel van het toneel en het podium. Hoe meer publiek, hoe beter!”

Als trainer en inspirator is het niet anders. Zijn ultieme cocktail: een goed verhaal op basis van inhoud, mensen aan het denken zetten, prikkelen en uitdagen en via een interactief proces komen tot verandering in gedrag. Soms met een grap en een grol, soms met verwijzingen naar principes van de Maori met hun haka of de lessen van een sportploeg zoals Team Jumbo-Visma. “Leren moet leuk zijn. Anders neem je het niet op”, is zijn heldere boodschap.

Een duik in de koeling

Afgaande op het aantal verkochte boeken (circa 2.500 exemplaren) en de ontvangen reacties van lezers heeft Ellenbroek ook met het Sallands Kookboek mensen geïnspireerd. Reden om er recent een vervolg aan te geven met zijn nieuwe kookboek ‘De Nederlandse Keukentafel’. Wederom boordevol recepten, spreuken, tips en leuke weetjes, maar dan op basis van de in zijn ogen onderschatte Nederlandse keuken. Of er een derde deel komt, laat hij nog even in het midden. “Ik blijf zeker schrijven over eten en koken, maar in welke vorm weet ik nog niet. Net zo goed als dat ik blijf koken. Het is te leuk om het los te laten. Het is nu hobby geworden, maar ik wil wel bijblijven. Wanneer ik op mijn best ben? Als ik ben vergeten om inkopen te doen. Dan neem ik een duik in de koeling en kijk wat er beschikbaar is. Het dwingt me om creatief te zijn en dan verbaas ik mezelf nog regelmatig.”

SOM’s passie

Niets ten nadele van mensen die in loondienst arbeid verrichten, maar ondernemers staan bekend als hardwerkende mensen. Een 36-urige werkweek, daar lachen ze om. 40 uur is standaard en meestal wordt het wel 50 of 60 uur. Of zelfs nog meer. En klagen, dat doen ze amper. De grote vraag is natuurlijk hoe ze het volhouden. In deze rubriek ontrafelen we iedere editie het geheim van de smid: hoe maakt de ondernemer in zijn of haar spaarzame vrije tijd het hoofd leeg? Ben Ellenbroek van benTop Training & Inspiratie zoekt z’n ontspanning in de keuken. Om er te kokkerellen en er vervolgens ook over te schrijven. 

Delen:

Deel dit artikel!