De kracht van drie generaties
Het begint allemaal met een kind in Heeten dat een aangepaste fiets nodig heeft. Er wordt aangeklopt bij fietsenmaker Anton Nijland. Met de nodige creativiteit krijgt hij het voor elkaar. Dat zorgt voor meer aanvragen uit de regio. Nijland maakt naam. Al snel stapt zoon Willy ook in het bedrijf. 35 jaar later staan kleinkinderen Koen en Luuk Nijland aan het roer. “Dit bedrijf voelt nog altijd als een grote familie.”
Van driewielers tot rolstoelfietsen en van duofietsen tot modellen met lage instap. In de loop der tijd kwamen er heel wat modellen uit de koker van de familie Nijland. Allemaal met maar één doel: mensen weer mobiel maken. Want dat een fiets veel meer is dan een vervoersmiddel hoef je hen niet te vertellen. Bij Nijland weten ze iemand vrijheid terug te geven. Willy Nijland (67): “We hebben veel vaste modellen met allerlei opties en accessoires waardoor we mensen weer op de fiets krijgen. Maar soms zijn er one of a kind-situaties. Die mensen zijn vaak hun vertrouwen al verloren, denken dat iets niet mogelijk is. Als het dan toch lukt, zie je dat iemand weer opleeft en staan de tranen soms in de ogen. Die momenten blijven je altijd bij.” Willy’s ogen lichten op als hij het erover heeft. Het bewijs van passie voor zijn vak. Ook al staat hij al even niet meer aan het roer. Koen en Luuk kunnen inmiddels vertellen hoe zij het bedrijf verder helpen. Maar niet voordat we met Willy de geschiedenis ingedoken zijn. “Toen mijn vader net een aantal fietsmodellen klaar had en de verkoop opstartte, werden er landelijke richtlijnen ingevoerd en moesten er verschillende aanpassingen gedaan worden. Mijn vader was destijds al 64 en dacht: dat ga ik niet meer doen.” Willy ziet de kansen en vindt het zonde om ze te laten liggen. Met zijn technische achtergrond (onder andere bij Kema in Arnhem) en kennis van voorschriften durft hij het wél aan. Ook de markt spreekt hem vanwege zijn sociale karakter enorm aan.
Met z’n tweeën maken ze in 1990 een vliegende start onder de naam Nijland Revalidatietechniek. Daardoor groeit het bedrijf al snel en komt er ook personeel. Willy: “We wisten ons aanbod uit te breiden naar vier modellen, die ook al elektrisch ondersteund konden worden. We liepen wat dat betreft voorop, dat was in de gewone fietsenbranche echt nog niet aan de orde.” Al snel is er een grote dealer die geïnteresseerd is en waarmee een landelijke samenwerking wordt aangegaan. “Zo konden we volume creëren, maar ook nog steeds de unieke modellen maken. We hebben als familie namelijk echt die sociale inslag, waardoor we af en toe ook met minder marge genoegen nemen. Als we er maar voor kunnen zorgen dat die ene persoon weer kon fietsen. Maar uiteindelijk moet het bedrijf natuurlijk wel rendabel zijn.” Volgens Willy zit het succes uiteindelijk in de ontwikkelingskracht van het bedrijf. Het specialisme en de klantgerichtheid zorgen er iedere keer weer voor dat er nieuwe oplossingen worden bedacht. Natuurlijk gaat er dan regelmatig wat mis, maar ‘soms moet je gewoon beginnen’ is het motto. Uiteindelijk ontstaat zo ook de Creations-afdeling, waarmee ze producten ontwikkelen voor andere merken. “Maar de afspraak was dan wel dat we ook de productie mochten doen.” Zakelijke keuzes, die ook later niet geschuwd worden. Zo wordt in 2017 de tak Cargo Cycling gestart, waarmee ze bedrijven helpen met fietsen voor professioneel gebruik.
Sociaal karakter, zakelijke keuzes
En niet alleen de productie werd zakelijk bekeken, ook bestuurlijk wordt er rationeel naar verandering gekeken. In de familie wordt een WhatsApp-groep aangemaakt onder de naam: De Verkenners. Zowel Koen als Luuk voelen er namelijk wel voor om Nijland Cycling over te nemen, maar de haalbaarheid moet ook goed worden onderzocht, evenals het maken van een goed businessplan. Die verkenfase betekent dat Willy langzaam dingen los moet laten. Willy: “Ook dat is een proces. Mijn vrouw Annet, die altijd meedraaide in de administratie, was daar al verder in dan ik. Dat is trouwens ook echt de succesfactor geweest: mijn vrouw Annet. Niet zichtbaar naar buiten, maar wel de drijvende kracht achter het bedrijf én het gezin.” De overname wordt uiteindelijk een feit. In 2016 stapt Luuk in het bedrijf, Koen volgt twee jaar later. Koen zegt daarover: “Het is heel fijn dat het altijd een optie is geweest, maar geen verplichting. Het is echt 100% eigen keuze geweest.” Willy: “Natuurlijk ben ik er enorm trots op dat de derde generatie nu aan het roer staat, maar uiteindelijk wil je ook gewoon dat het goed geregeld is. Die verantwoording had ik ook tegenover alle medewerkers.” Want dat zij ook als familie voelen, wordt tijdens dit gesprek meerdere keren duidelijk. Misschien is Willy ook wel om die reden nog steeds betrokken bij Nijland Cycling. Want hoewel hij zich meer terugtrekt, is hij wel nog aanwezig als coach. “Uiteindelijk moet je hier niet meer elke dag zijn, anders word je nog steeds een beetje als ‘de baas’ gezien. Dat is voor iedereen alleen maar verwarrend.”
De laatste jaren is het dus de missie van Koen en Luuk om Nijland aan de man te brengen. Ze gaan er zoals ze zelf zeggen ‘volle bak’ voor. Luuk: “Ik was consultant en keek vooral bij technische bedrijven in de keuken. Uiteindelijk besef je dan ook hoe gaaf ons product is. Van productontwikkeling tot metaalbewerking en van poedercoating tot assemblage. We doen alles hier nog zelf.” Hij weet al snel dat hij dit avontuur alleen aan wil met zijn broer. En die wens komt uit. “Ik ben hier begonnen op de inkoop, met de poten in de klei. Je leert zo de leveranciers, de producten en alles eromheen kennen. Dankzij mijn achtergrond zag ik ook al snel wat er verbeterd kon worden en uiteindelijk heb ik de productontwikkeling op me genomen en ben ik operationeel directeur. Dat is waar mijn passie ook ligt.” Koen heeft daarentegen een financiële achtergrond. Na een studie bedrijfskunde werkte hij bij grote multinationals. Op de financiële afdelingen trok hij vaak achteraf conclusies en was hij minder bezig met het grotere plaatje voor de toekomst. Bij Nijland Cycling lukt dat wel. “Ik ben me hier vooral op de commercie gaan richten. En hoe mooi is het dat we hier al als kleine guppies in de werkplaats stonden en dat we nu hier staan. Dat blijft bijzonder.” De derde generatie lijkt op elkaar, maar is ook complementair aan elkaar. Misschien gaat het juist daarom wel zo goed. Koen: “We hoeven elkaar maar aan te kijken en dan weten we binnen vijf seconden van elkaar wat we bedoelen.”
Bescheiden maakbedrijf
Een typisch maakbedrijf noemen Koen en Luuk hun zaak. Met in de vezels van het bedrijf een hoop bescheidenheid. Wat dat betreft hebben ze soms misschien wel kansen laten liggen. Luuk: “Dat we fantastisch mooie dingen doen, dat willen we ook steeds meer laten zien. Dat is ook de reden dat we een nieuw kantoor hebben geopend.” Dat het bedrijf nog commerciëler begint te denken, betekent overigens niet dat de familiewaarden verdwijnen. Koen: “Onze persoonlijke benadering blijft onze kernwaarde. We nemen de tijd voor de mensen.” Dat geldt zowel intern als extern. Want de zestig mensen die voor Nijland werken, voelen inmiddels ook als familie. Koen: “De loyaliteit is groot, ook naar klanten toe. We gaan daarin denk ik een stapje verder dan anderen.” Luuk beaamt wat zijn broer zegt: “We gaan net zolang door tot er een glimlach op het gezicht verschijnt. Of het nu gaat om een aangepaste fiets of een bedrijfsfiets.” Dat zorgt meteen ook voor een grote uitdaging. Want er is nog veel onwetendheid. Luuk: “Neem bijvoorbeeld de doelgroep ouderen. Voor hen wordt op de fiets stappen soms echt spannend, terwijl er heel veel mogelijkheden zijn. En voor bedrijven geldt juist dat ze soms veel sneller zijn op de fiets. Er staan hier fietsen waarbij je in eerste instantie denkt: ‘huh, is dat een fiets?’. Er is voor alles wel een oplossing.” De komende jaren liggen er dus nog mooie uitdagingen. En dat wordt zeker niet makkelijk. Zo moet het bedrijf uiteindelijk meer gaan automatiseren om rendabel te blijven. Koen: “Nu richt een spaakrobot in drie minuten alle spaken in een wiel; vroeger duurde dat met de hand drie keer zo lang. Technisch personeel vinden is steeds lastiger, daarom moeten we stappen maken om met dezelfde mensen meer werk te kunnen doen.” Want juist bij de mensen ligt de kracht. Luuk: “De mensen op de werkvloer voegen hele belangrijke waarde toe. Als je hen aandacht geeft, komt dat uiteindelijk ook terug. Zij weten namelijk als geen ander hoe het bedrijf een stap verder komt. Als je daar iets mee doet, creëer je een cultuur waarin iedereen gemotiveerd blijft en mensen snel hun mond opentrekken. Zo kom je uiteindelijk iedere dag verder.”
En dat verder komen, mondt uit in grootse plannen. Uiteindelijk wil Nijland Cycling verder uitbreiden in Europa. Nu leveren ze al in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Noorwegen. Maar het doel is twaalf Europese landen. Ook Cargo Cycling moet nog stappen maken. “Uiteindelijk willen we met onze fietsen de steden leefbaarder maken”, legt Koen uit. Luuk vult aan: “Ik zou het mooi vinden als we over vijftien jaar, bij het volgende jubileum, nog steeds in staat zijn om innovatieve fietsen te maken. Zo maakten we bijvoorbeeld al een fiets zonder ketting. Natuurlijk gaan we met onze innovaties ook weleens de mist in. Maar juist dan voor je kennis en product staan en weer doorgaan, betekent uiteindelijk tóch een blije klant. Ik word er heel vrolijk van als we de komende tijd blijven durven en blijven ontwikkelen. Altijd met hetzelfde doel: die glimlach bij de eindgebruiker.”
